सुदिन सुवेळ तुझा गोंधळ मांडिला वो ।
ज्ञान वैराग्याचा वरती फुलवरा बांधिला वो ।
चंद्र सूर्य दोन्ही यांचा पोत पाजळिला वो ।
घालुनि सिंहासन वरूते घट स्थापियला वो ॥२॥
उदो बोला उदो उदो सद्गुरुमाउलीचा वो ॥ध्रु.॥
प्रवृत्ती निवृत्तीचे घालुनि शुद्धासन वो ।
ध्येय ध्याता ध्यान प्रक्षाळिले चरण वो ।
काया वाचा मनें एकविध अर्चन केले वो ।
द्वैत अद्वैत भावे दिले आचमन वो ॥२॥
भक्ति वैराग्य ज्ञान याही पूजियली अंबा वो ।
सद्रूप चिद्रूप पाहुनी प्रसन्न जगदंबा वो ।
एका जनार्दनी शरण मूळकदंबा वो ।
त्राहे त्राहे अंबे तुझा दास आहे उभा वो ॥३॥
उदो बोला उदो उदो सद्गुरुमाउलीचा वो ॥
