Tuesday 28 March 2017

ह.भ.प.वै. विठ्ठल भावडू चौधरी तथा मोठे बाबा

ह.भ.प.वै. विठ्ठल भावडू चौधरी तथा मोठे बाबा हे ८ जून १९४४ ते ७ डिसेंबर १९५० ( ३ वर्ष) ६ महिने व ७ डिसेंबर १९५०ते २९ नोव्हेबर १९५६ (६ वर्ष) व २३ नोव्हेबर १९६२ ते ४ डिसेंबर १९८० (१८ वर्ष ) असे सचिव होते व ४ डिसेंबर १९८० ते २३ डिसेंबर २०१०. असे (३० वर्ष १९ दिवस ) संस्थेचे अध्यक्ष होते. मोठे बाबा १९३५ साली संस्थेत विद्यार्थी म्हणून दाखल झाले. संस्थेतील अभ्यासक्रम १९३९ पूर्ण केल्या नंतर आजीवन संस्थेची व सांप्रदायाची सेवा करावयाची या निश्चयाने त्यांनी संस्थेलाच आपले सर्वस्व मानून " न मांडी स्वतंत्र फड | अंगी आता येईल वाड || या संस्थेच्या नियमा प्रमाणे राहून शिक्षक म्हणून विद्यार्थ्यांना शिकविण्यास प्रारंभ केला. मोठे बाबा हे क्रमशः संशेचेच विद्यार्थी , शिक्षक , सचिव व विद्यार्थ्यातून झालेले पहिले अध्यक्ष होते. प.पु. मोठे बाबांचे जीवन साध्कांसाठी आदर्श होते. ८ × ८ च्या खोलीत खाली फरशीवर सतरंजी अंथरून झोपत असत. सार्वजनिक शौचालय व स्नानगृहाचा वापर करत.सर्वांसाठी केलेल्या जेवणाच्या पंगतीतच जेवत असत. त्यांनी कधीही स्वतंत्र आचारी ठेवून जेवण्याची स्वतंत्र भोजन व्यवस्था केली नाही. ते वयाच्या ८५ व्या वर्षा पर्यंत महारष्ट्रभर एस.टी. ने प्रवास करत व आपल्या कार्यक्रमातून मिळालेलं धनद्रव्य संस्थेच्या कामी आणत. त्यांनी स्वतःसाठी कोठेही एक चौ.फुट जागा विकत घेतली नाही. किंवा आश्रम मठ धर्माशाळेच्या नावाने इमारत बांधली नाही. त्यांचे जीवन अत्यंत असंग्रही होते.
परमपूज्य मोठे बाबांच्या कार्यकाळात चाकण रोड वरील स.न.२२२ मध्ये १५००० चौ फुटाची अत्यंत सुंदर सर्व सुविधा संपन्न अशी इमारत बांधली. या कामी बाबांची योजकता दिसून येते. भविष्याचा वेध घेत बाबांनी संस्थेसाठी सर्व सुविधा संपन्न अशी इमारत बांधली आज त्याच नवीन इमारतीतच संस्थेचे सर्व शैक्षणिक कार्य चालू आहे.
परमपूज्य मोठे बाबा प्रसिद्धीपासून दूर होते. त्यांचे जीवन स्वच्छ व पवित्र होते. ते स्वभावता " संतुष्ट: सततं योगी यतात्मा दृढनिश्चयः " असे होते.त्यांचा शिष्य परिवार महारष्ट्रभर पसरलेला आहे.त्यांनी संस्थेकरिता घेतलेले कष्ट, हे त्यांच्या साधू वृत्तीचे भूषण होते. अशा या संतचरणी साष्टांग दंडवत.


साभार - वारकरी शिक्षण संस्था